Saltu al enhavo

János Hunyadi

El Vikipedio, la libera enciklopedio
János Hunyadi
Persona informo
Hunyadi János
Naskiĝo ĉirkaŭ 1405
en Hunedoara,  Hungara reĝlando
Morto 11-an de aŭgusto 1456 (1456-08-11)
en Zemun,  Hungara reĝlando
Mortis pro naturaj kialoj vd
Mortis per pesto vd
Tombo Katedralo de Sankta Mikaelo vd
Religio katolikismo vd
Lingvoj rumana vd
Ŝtataneco Hungario vd
Partio politikisto antaŭ la ekesto de politikaj partioj Redakti la valoron en Wikidata vd
Subskribo János Hunyadi
Familio
Dinastio familio Hunyadi vd
Patro knight Voicu ('Vajk', László) Huniadi, lord of Hunedoara (Huniada) (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Patrino Elizabeth Morzsinay de Marsina (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Gefratoj N. Hunyadi (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Edz(in)o Erzsébet Szilágyi (1432–) Redakti la valoron en Wikidata vd
Infanoj Matiaso la 1-a, Ladislao Hunyadi, NN (en) Traduki Redakti la valoron en Wikidata vd
Parencoj Michael Szilágyi (en) Traduki (bofrato)
Ladislaus Szilágyi (en) Traduki (bopatro) Redakti la valoron en Wikidata vd
Profesio
Okupo kondotiero
politikisto Redakti la valoron en Wikidata vd
Aktiva dum 1428–1456 vd
Banuso de Severin
Dum 1439–1446
Vojvodo de Transilvanio
Dum 1441–1446, kune kun Nikolao Újlaki
vd Fonto: Vikidatumoj
vdr
Johano Hunyadi
Ioan de Hunedoara

Johano HUNYADI, hungare Hunyadi János [hunjadi ja:noŝ], rumane Ioan de Hunedoara (naskiĝinta ĉirkaŭ en 1405 kaj mortinta la 11-an de aŭgusto 1456, Zemun) estis rumandevena hungara magnato, militestro, gubernatoro de Hungario inter 1446 kaj 1456.

Biografio[redakti | redakti fonton]

Johano Hunyadi estis filo de Vajko (Voicu) kaj patro de Matiaso la 1-a, reĝo de Hungario. Sigismondo la 1-a donacis al li kaj al liaj fratoj la urbon Hunedoara (hungare Hunyad, de tie lia familia nomo). Johano Hunyadi komence estis soldato, kie li studis taktikon de la turkoj. Ĉirkaŭ en 1430 li edziĝis. Baldaŭe li vivis en Italio, kie li studis la italan armeon. En 1434 li bataladis kontraŭ husanoj en Bohemio. En 1439 li ricevis la rangon banuso, poste li defendis la hungaran limon kontraŭ la turkoj. La tagmeza sonorigado en kristanaj landoj laŭ la ordono de papo Kaliksto la 3-a estas de tiam honore al la venko de Hunyadi super la turkoj la 22-an de julio 1456 ĉe Belgrado.

Memorigiloj[redakti | redakti fonton]

Fonto[redakti | redakti fonton]

  • Magyar Életrajzi Lexikon
  • Xenopol, Alexandru D., Histoire des Roumains, i, Paris, 1896
  • Milton G. Lehrer and David Martin,Transylvania: History and Reality, Bartleby Press; 1986
  • Ion Grumeza, Dacia: Land of Transylvania, Cornerstone of Ancient Eastern Europe, Hamilton Books, 2009
  • Constantin C Giurescu,Transylvania in the history of Romania: An historical outline,Garnstone P; 1969
  • Stefan Pascu, A History of Transylvania, Wayne State Univ Pr, 1983