Joseph Hooton Taylor Jr.

Joseph Hooton Taylor Jr.
Nobel-premiito
Persona informo
Naskiĝo	29-an de marto 1941 (1941-03-29) (83-jaraĝa) en Filadelfio
Lingvoj	angla vd
Ŝtataneco	Usono vd
Alma mater	Haverford College (en) Universitato de Masaĉuseco ĉe Amherst Universitato Harvard Moorestown Friends School (en) vd
Profesio
Okupo	astronomo universitata instruisto fizikisto astrofizikisto Nobel Prize winner (en) vd
Laborkampo	Fiziko vd
Honorigoj Honorigoj (1997)  Karl Schwarzschild Medal (en) (1995)  Richtmyer Memorial Lecture Award (en) (1993)  Nobel-premio pri fiziko (1992)  Wolf-Premio pri Fiziko (1991)  Medalo Alberto Ejnŝtejno (1991)  John J. Carty Award for the Advancement of Science (en) (1990)  Magellanic Premium (en) (1989)  Karl G. Jansky Lectureship (en) (1987)  Tomalla Foundation (en) (1985)  Henry Draper Medal (en) (1981)  MacArthur Fellows Program (en) (1980)  Dannie Heineman Prize for Astrophysics (en)  Fellow of the American Physical Society (en)  Harvard Centennial Medal (en)  Fellow of the American Academy of Arts and Sciences (en)  John Scott-medalo vd
Membrecoj Membrecoj Usona Nacia Akademio de Sciencoj Amerika Filozofia Societo Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj Usona Astronomia Societo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Joseph Hooton TAYLOR Jr. (29-an de marto, 1941) estas usona astrofizikisto kaj li ricevis la Nobel-premion pri fiziko kune kun Russell Alan Hulse pro ilia eltrovo de "nova tipo de pulsaro, eltrovo kiu malfermis supre novajn eblecojn por la studo de gravito."

En 1974, Hulse kaj Taylor eltrovis la unuan pulsaron en binara sistemo, nomita PSR B1913+16 post kiam ties poziciigo en la ĉielo, dum enketo por pulsaroj ĉe la Observatorio Arecibo en Porto-Riko. Kvankam ĝi ne estis komprenita ĉe la tempo, tio ĉi estis ankaŭ la unua de kio estas nun nomitaj brokantaĵaj pulsaroj: Neŭtronaj steloj kiu estis turnaditaj ĝis rapidaj turniĝadaj indicoj de la translokigo de amaso al iliaj surfacoj de kunula stelo.

En 1992 li estis premiita la Wolf-Premio pri Fiziko.